ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ-(ΟΡΙΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ&ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ )
ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ-(ΟΡΙΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ&ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ) Η προσφορά του αθλητισμού στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και στην πορεία εξέλιξης του ατόμου είναι σημαντική. Ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουμε να κάνουμε αθλητισμό, οι συμπεριφορές που αναπτύσσονται, οι αξίες που καλλιεργούνται, οι στόχοι και ο τρόπος επίτευξής τους είναι ορισμένα από τα στοιχεία που καθορίζουν την ανάδειξη του αθλητισμού σε κάτι ωφέλιμο. Ο πρωταθλητισμός είναι η εξέλιξη χρονικά και ποιοτικά της έννοιας του αθλητισμού. Επιδιώκοντας πρωταθλητισμό, για τον αθλητή σημαίνει, ότι αφιερώνει αρκετές ώρες καθημερινά για προπόνηση, εστιάζει σε λεπτομέρειες, καθορίζει την καθημερινότητά του με βάση τις αθλητικές του δραστηριότητες, το άθλημα βρίσκεται σε προτεραιότητα σε σχέση με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του. Για να φτάσει ο αθλητής σε αυτό το επίπεδο, έχει περάσει από διάφορα στάδια εξέλιξης της καριέρας του, μέσα από τα οποία έχει αποκτήσει ανοχή και αντοχή, ψυχική και σωματική ισορροπία, συναισθηματική ωριμότητα για να αντέξει την πίεση και τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού. Το κυριότερο στοιχείο όμως είναι το κίνητρο για το οποίο τα παιδιά εισέρχονται στον αθλητισμό. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι κυριότεροι λόγοι για τους οποίους τα παιδιά έρχονται στο ποδόσφαιρο, είναι για να «παίξουν», να γνωρίσουν φίλους, να νιώσουν την αίσθηση της επίτευξης, να διασκεδάσουν τη συμμετοχή τους. Το κίνητρο των παιδιών και η ικανοποίησή τους είναι να αισθανθούν μέλη του συνόλου, να αρχίζουν σταδιακά να χτίζουν την αυτοεκτίμησή τους, που επιτυγχάνονται μέσα από ένα αθλητικό σύνολο. Η ομαλή συνύπαρξη των παιδιών μεταξύ τους όσο και η διασκέδασή τους, αποτελούν τα κυριότερα κοινά σημεία. Είναι εξίσου σημαντικό όμως να γίνει κατανοητή η αδυναμία των νεαρών σε ηλικία αθλητών να ανταποκριθούν συναισθηματικά σε συνθήκες πρωταθλητισμού. Οι πολλές ώρες προετοιμασίας, η καθημερινή πίεση, η αδυναμία διαχείρισης δύσκολων συνθηκών και της απογοήτευσης, καθιστούν τους αθλητές αδύναμους, και συναισθηματικά ανώριμους, λόγω της ηλικίας τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μόλις ο αθλητής βιώσει την πίεση θα αντιδράσει, πιθανόν έντονα, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί από το αθλητικό περιβάλλον. Σε μικρές ηλικίες, οι αθλητές συνήθως δεν δείχνουν έτοιμοι να «αντιμετωπίσουν» τις ανάγκες του πρωταθλητισμού, με βάση της ανθρώπινή τους φύση και εξέλιξη.
Η ενασχόληση του νεαρού αθλητή με τον πρωταθλητισμό σε μικρή ηλικία, είναι πιθανόν να συμβαίνει σε βάρος άλλων στοιχείων της καθημερινότητας, όπως το σχολείο, οι κοινωνικές του επαφές η ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Ωστόσο, είναι σημαντικό να εστιάσει σε πρώτο επίπεδο στην ισορροπία μεταξύ των καθημερινών του δραστηριοτήτων, ώστε να αποκομίσει στοιχεία τα οποία θα αποτελέσουν τα εφόδια για την εξέλιξή του στο μέλλον. Το ρόλο αυτό αναλαμβάνουν τόσο οι προπονητές και οι γονείς, καθιστώντας το παιδί μια οντότητα που στοχεύει στο να αυτονομηθεί κάποια στιγμή στη ζωή του.
Η επιδίωξη της νίκης και μόνο, σε αθλητές μικρής ηλικίας, δεν φαίνεται να αποτελεί στόχο των παιδιών και δεν συνεισφέρει στην ικανοποίηση των ίδιων των παιδιών. Τα παιδιά ικανοποιούνται γιατί ικανοποιούνται πρώτα οι γονείς τους και κατόπιν οι προπονητές τους, και αρχίζουν να συνδέουν την επιτυχία με την αποδοχή. Όταν ωστόσο η αποδοχή από τους γονείς «περνά» μέσα από την αθλητική επιτυχία, τότε δεν ικανοποιείται η «άνευ όρων αποδοχή», την οποία έχουν ανάγκη τα παιδιά για την ανάπτυξη υγιών προσωπικοτήτων. Σε αντίθετη περίπτωση γίνονται ανασφαλή, καταβάλλονται από διαρκές άγχος και ανησυχία, τα οποία πηγάζουν από την αμφιβολία τους ότι είναι αποδεκτά. Για τον λόγο αυτό ο πρωταθλητισμός σε μικρές ηλικίες φαίνεται να είναι αντίθετος με τις δυνατότητες και τις ανάγκες του παιδιού στις ηλικίες αυτές. Οι έρευνες επίσης υποστηρίζουν ότι μεγάλο ποσοστό των παιδιών που επενδύουν και «επενδύονται» στον αθλητισμό σε πολύ μικρή ηλικία, ασχολούμενα με την επιδίωξη της νίκης και μόνο, σταματούν νωρίς το ποδόσφαιρο επειδή, έχουν ανάγκη από ψυχολογική αποφόρτιση. Για τον λόγο αυτό, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή αρχικά από τους προπονητές στην διαχείριση των μικρών παιδιών, στο πεδίο της αθλητικής επιβάρυνσης και συμπεριφοράς, αλλά και από τους γονείς όσον αφορά στον ρόλο τους και την συμπεριφορά μετά το πέρας της κάθε προπόνησης ή του αγώνα, ώστε να μην φορτίζουν και επιβαρύνουν το παιδί, με την κάθε είδους κριτική, αλλά να επιλέγεται μία ορθολογική και απλή συζήτηση μαζί τους. -
ΧΑΛΚΙΔΑ 17-09-2012 Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΛΕΝΤΖΗΣ
ΦΟΙΤΗΤΗΣ Ε.Α.ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
|
.jpg)
.jpg)
