«Γεννήθηκε» το 1895 για τις ανάγκες των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών αγώνων και έμελλε να γίνει ποίημα, τραγούδι, τόπος συνάντησης πολλών, τόπος λατρείας ακόμη πιο πολλών.
Το Ποδηλατοδρόμιο στρωμένο με καρβουνόσκονη άρχισε να χρησιμοποιείται και ως ποδοσφαιρικό γήπεδο από τη δεκαετία του 1920, και μέσα στη δεκαετία του 1950 ανακαινίστηκε πλήρως και μεταμορφώθηκε σε στάδιο [γήπεδο και στίβος]. Τότε ονομάστηκε και Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» προς τιμήν του μεγάλου Έλληνα, Γεωργίου Καραϊσκάκη που σκοτώθηκε πλησίον του γηπέδου κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821.
Το 2003 παραχωρήθηκε από την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων στον Ολυμπιακο Σύνδεσμο Φιλάθλων Πειραιώς για να το κατεδαφίσει και να το μετατρέψει στο σημερινό υπερσύγχρονο στολίδι του Φαλήρου.
Το Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» έχει «ζήσει» αγώνες της Εθνικής Ελλάδος, τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδος, το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου του 1969, τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης το 1971 μεταξύ των ομάδων Ρεάλ Μαδρίτης και Τσέλσι, συναυλίες, γυμναστικές επιδείξεις καθώς και αγώνες της Προοδευτικής και του Εθνικού. Η ιστορία του Ολυμπιακού γράφεται έως σήμερα...
Τώρα πλέον μπορεί να καυχιέται ότι είναι ότι πιο σύγχρονο και όμορφο υπάρχει από πλευράς εγχώριων αθλητικών εγκαταστάσεων. |
.jpg)
.jpg)
Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»
