Στο περιβάλλον αυτό, οι αθλητές αναζητούν στόχους και διεξόδους.Το πιο δύσκολο στοιχείο στην όλη διαχείριση της συνθήκης είναι η διατήρηση του κινήτρου, για ενασχόληση, εμπλοκή, προπόνηση στο σπίτι ή σε συγκεκριμένους χώρους και ακόμη πιο δύσκολο η διατήρηση του κινήτρου για συνέχιση της αθλητικής δραστηριότητας σε υψηλό ρυθμό με τους αγώνες να απομακρύνονται από τον ορίζοντα, τουλάχιστον άμεσα.
Πόσο εύκολο είναι να βρεις κίνητρο χωρίς αγώνες;
Για τους αθλητές οι αγώνες είναι ένας παράγοντας που διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την προετοιμασία τους, δημιουργεί εγρήγορση, συμβάλλει στη συγκέντρωσή τους, προσφέρει κατεύθυνση στο στόχο και γενικότερα τροφοδοτεί τους αθλητές με επιθυμία για εξέλιξη. Χωρίς τους αγώνες, η προπόνηση είναι ίσως «η πρόβα χωρίς την παράσταση…..».
Η πρώτη αντίδραση στη συνθήκη «αποχής» από τους αγώνες είναι η μείωση της επιθυμίας και η έλλειψη προσπάθειας στην όποια καθημερινή αθλητική δραστηριότητα. Οι αγώνες αργούν……
Υπάρχει και μια διαφορετική οπτική!
Μιλάμε και μένουμε στην απώλεια κινήτρου ή βλέπουμε την περίοδο ως «ευκαιρία» για καλή προετοιμασία; Κάθε διακοπή από τους αγώνες, επιθυμητή ή αναγκαία, προσφέρεται για αναπροσαρμογή στόχων, επανεκτίμηση της κατάστασης και αναζήτηση τρόπων βελτίωσης. Για τον αθλητή η συγκεκριμένη χρονική περίοδος είναι συνθήκη με την οποία αναπτύσσει τη δεξιότητα: «Προσαρμόζομαι σε κάθε κατάσταση….». Θα τη χρησιμοποιήσει και στο μέλλον στους αγώνες!
Όποιος έχει τη δυνατότητα να προπονηθεί, με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο, μπορεί να αναζητήσει όφελος, ανακαλύπτοντας και εστιάζοντας στις λεπτομέρειες και την κάλυψή τους.
Όποιος «αξιοποιήσει» το χρονικό διάστημα της καραντίνας θα είναι ένα βήμα μπροστά από τους υπόλοιπους.
Η έλλειψη αγώνων είναι για τους αθλητές «ο μεγάλος αντίπαλος», ο χρόνος προετοιμασίας «σύμμαχος» και η καραντίνα «περίοδος επένδυσης σε προετοιμασία» και όχι χαμένος χρόνος.
Όλα αυτά αποτελούν μια εναλλακτική οπτική: Επέλεξε πώς θέλεις να το δεις…..
Γιάννης Ζαρώτης
Ψυχολόγος-Αθλητικός Ψυχολόγος
www.psychology.org.gr